Βάσιγκτων
CNN
—
Το Κογκρέσο, ο Λευκός Οίκος και τώρα το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ εστιάζουν την προσοχή τους σε έναν ομοσπονδιακό νόμο που εδώ και καιρό χρησιμεύει ως νομική ασπίδα για διαδικτυακές πλατφόρμες.
Αυτή την εβδομάδα, το Ανώτατο Δικαστήριο πρόκειται να ακούσει προφορικά επιχειρήματα για δύο κρίσιμες υποθέσεις που αφορούν τον διαδικτυακό λόγο και την εποπτεία περιεχομένου. Κεντρικό στοιχείο στα επιχειρήματα είναι το «Section 230», ένας ομοσπονδιακός νόμος που έχει επικριθεί δριμύτατα τόσο από Ρεπουμπλικάνους όσο και από Δημοκρατικούς για διαφορετικούς λόγους, αλλά τον οποίο οι εταιρείες τεχνολογίας και οι ομάδες ψηφιακών δικαιωμάτων έχουν υπερασπιστεί ως ζωτικής σημασίας για ένα λειτουργικό διαδίκτυο.
Οι εταιρείες τεχνολογίας που εμπλέκονται στη δίκη επικαλέστηκαν το 27χρονο καταστατικό ως μέρος ενός επιχειρήματος για το γιατί δεν έπρεπε να αντιμετωπίσουν αγωγές που ισχυρίζονται ότι παρείχαν εν γνώσει τους, ουσιαστική βοήθεια σε τρομοκρατικές ενέργειες φιλοξενώντας ή προτείνοντας αλγοριθμικά τρομοκρατικό περιεχόμενο.
Ένα σύνολο αποφάσεων κατά της βιομηχανίας τεχνολογίας θα μπορούσε να περιορίσει σημαντικά το Άρθρο 230 και τις νομικές προστασίες του για ιστότοπους και εταιρείες κοινωνικών μέσων. Εάν συμβεί αυτό, οι αποφάσεις του Δικαστηρίου θα μπορούσαν να εκθέσουν τις διαδικτυακές πλατφόρμες σε μια σειρά από νέες αγωγές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν περιεχόμενο στους χρήστες. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα αντιπροσώπευε τους πιο επακόλουθους περιορισμούς που τέθηκαν ποτέ σε μια νομική ασπίδα που προϋπήρχε των μεγαλύτερων πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης του σήμερα και τους επέτρεψε να παραιτηθούν από πολλές αγωγές που σχετίζονται με περιεχόμενο.
Και θα μπορούσαν να έρθουν περισσότερα: το Ανώτατο Δικαστήριο είναι ακόμα σκέφτεται εάν θα ακουστούν πολλές πρόσθετες υποθέσεις με συνέπειες για το άρθρο 230, ενώ τα μέλη του Κογκρέσου έχουν εκφράσει ανανεωμένο ενθουσιασμό για την αναστολή της προστασίας του νόμου για τους ιστότοπους, και ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει κάλεσε το ίδιο σε πρόσφατο άρθρο.
Εδώ είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την Ενότητα 230, τον νόμο που ονομάζεται «οι 26 λέξεις που δημιούργησαν το Διαδίκτυο».
Ψηφίστηκε το 1996 στις πρώτες μέρες του Παγκόσμιου Ιστού, το Τμήμα 230 του Νόμου περί Ευπρέπειας των Επικοινωνιών είχε σκοπό να καλλιεργήσει νεοφυείς επιχειρήσεις και επιχειρηματίες. ο κείμενο της νομοθεσίας αναγνώρισε ότι το Διαδίκτυο βρισκόταν στα σπάργανα και κινδύνευε να εξαφανιστεί εάν οι ιδιοκτήτες ιστότοπων μπορούσαν να μηνυθούν για πράγματα που δημοσίευσαν άλλα άτομα.
Ένας από τους αρχιτέκτονες του νόμου, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής του Όρεγκον, Ρον Γουάιντεν, έχει πει ότι χωρίς το Άρθρο 230, «όλα τα διαδικτυακά μέσα θα αντιμετώπιζαν μια επίθεση κακοπιστιών αγωγών και εκστρατειών πίεσης από τους ισχυρούς» που επιδιώκουν να τους φιμώσουν.
Είπε επίσης ότι η Ενότητα 230 εξουσιοδοτεί απευθείας τους ιστότοπους να αφαιρούν περιεχόμενο που πιστεύουν ότι είναι απαράδεκτο, δημιουργώντας ένα ασφαλές λιμάνι «καλού Σαμαρείτη»: Σύμφωνα με την Ενότητα 230, οι ιστότοποι απολαμβάνουν ασυλία για εποπτεία περιεχομένου με τον τρόπο που κρίνουν κατάλληλο — όχι σύμφωνα με τις προτιμήσεις των άλλων — αν και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί ακόμα να μηνύσει πλατφόρμες για παραβίαση της ποινικής νομοθεσίας ή της νομοθεσίας περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Σε αντίθεση με ό,τι ισχυρίστηκαν ορισμένοι πολιτικοί, οι προστασίες του Άρθρου 230 δεν εξαρτώνται από μια πλατφόρμα που είναι πολιτικά ή ιδεολογικά ουδέτερη. Ο νόμος επίσης δεν απαιτεί να ταξινομείται ένας ιστότοπος ως εκδότης προκειμένου να «τύχει» προστασία από ευθύνη. Εκτός από το ότι πληρούν τον ορισμό της «διαδραστικής υπηρεσίας υπολογιστή», οι ιστότοποι δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα για να κερδίσουν τα οφέλη της Ενότητας 230 – εφαρμόζονται αυτόματα.
Η κεντρική διάταξη του νόμου υποστηρίζει ότι οι ιστότοποι (και οι χρήστες τους) δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται νομικά ως εκδότες ή ομιλητές περιεχομένου άλλων ατόμων. Σε απλά αγγλικά, αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε νομική ευθύνη που συνδέεται με τη δημοσίευση ενός συγκεκριμένου τμήματος περιεχομένου τελειώνει στο πρόσωπο ή την οντότητα που το δημιούργησε και όχι στις πλατφόρμες στις οποίες κοινοποιείται το περιεχόμενο ή στους χρήστες που το μοιράζονται εκ νέου.
Η φαινομενικά απλή γλώσσα της Ενότητας 230 διαψεύδει τον σαρωτικό αντίκτυπό της. Τα δικαστήρια έχουν επανειλημμένα δεχτεί το Άρθρο 230 ως υπεράσπιση έναντι αξιώσεων για συκοφαντική δυσφήμιση, αμέλεια και άλλους ισχυρισμούς. Στο παρελθόν, προστατεύει τις AOL, Craigslist, Google και Yahoo, δημιουργώντας ένα σώμα νόμου τόσο ευρύ και με επιρροή που θεωρείται πυλώνας του σημερινού Διαδικτύου.
«Το δωρεάν και ανοιχτό Διαδίκτυο, όπως ξέρουμε, δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς την Ενότητα 230», το Electronic Frontier Foundation, μια ομάδα ψηφιακών δικαιωμάτων, έχει γράψει. «Σημαντικές δικαστικές αποφάσεις για την Ενότητα 230 έχουν κρίνει ότι οι χρήστες και οι υπηρεσίες δεν μπορούν να μηνυθούν για προώθηση email, φιλοξενία κριτικών στο διαδίκτυο ή κοινοποίηση φωτογραφιών ή βίντεο που άλλοι βρίσκουν απαράδεκτα. Βοηθά επίσης στη γρήγορη επίλυση υποθέσεων αγωγών που δεν έχουν νομική βάση».
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι επικριτές του άρθρου 230 αμφισβητούν όλο και περισσότερο το πεδίο εφαρμογής του νόμου και προτείνουν περιορισμούς στις συνθήκες υπό τις οποίες οι ιστότοποι μπορούν να επικαλούνται τη νομική ασπίδα.
Για χρόνια, μεγάλο μέρος της κριτικής για το άρθρο 230 προέρχεται από συντηρητικούς που λένε ότι ο νόμος επιτρέπει στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης να καταστέλλουν τις δεξιές απόψεις για πολιτικούς λόγους.
Με τη διασφάλιση της ελευθερίας των πλατφορμών να εποπτεύουν περιεχόμενο όπως κρίνουν σκόπιμο, η Ενότητα 230 προστατεύει τους ιστότοπους από αγωγές που μπορεί να προκύψουν από αυτόν τον τύπο εποπτείας περιεχομένου βάσει άποψης, αν και οι εταιρείες κοινωνικών μέσων έχουν δηλώσει ότι δεν λαμβάνουν αποφάσεις περιεχομένου βάσει ιδεολογίας αλλά μάλλον για παραβιάσεις των πολιτικών τους.
Η κυβέρνηση Τραμπ προσπάθησε να μετατρέψει ορισμένες από αυτές τις επικρίσεις σε συγκεκριμένη πολιτική που θα είχε σημαντικές συνέπειες, αν είχε πετύχει. Για παράδειγμα, το 2020, το Υπουργείο Δικαιοσύνης δημοσίευσε νομοθετική πρόταση για αλλαγές στην Ενότητα 230 που θα δημιουργήσουν ένα τεστ καταλληλότητας για ιστότοπους που αναζητούν την προστασία του νόμου. Την ίδια χρονιά, ο Λευκός Οίκος εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα καλώντας την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών να ερμηνεύσει το Τμήμα 230 με πιο στενό τρόπο.
Το εκτελεστικό διάταγμα αντιμετώπισε μια σειρά από νομικά και διαδικαστικά προβλήματα, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι η FCC δεν αποτελεί μέρος του δικαστικού κλάδου. ότι δεν ρυθμίζει αποφάσεις μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή εποπτείας περιεχομένου· και ότι είναι μια ανεξάρτητη υπηρεσία που, βάσει νόμου, δεν λαμβάνει οδηγίες από τον Λευκό Οίκο.
Παρόλο που οι προσπάθειες της εποχής Τραμπ για τον περιορισμό του Άρθρου 230 δεν καρποφόρησαν ποτέ, οι συντηρητικοί εξακολουθούν να αναζητούν ευκαιρίες για να το κάνουν. Και δεν είναι μόνοι. Από το 2016, όταν ο ρόλος των πλατφορμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη διάδοση ρωσικής προεκλογικής παραπληροφόρησης άνοιξε έναν εθνικό διάλογο σχετικά με τον χειρισμό τοξικού περιεχομένου από τις εταιρείες, οι Δημοκρατικοί διαμαρτύρονται όλο και περισσότερο κατά του Άρθρου 230.
Διαφυλάσσοντας την ελευθερία των πλατφορμών να εποπτεύουν το περιεχόμενο όπως τους αρμόζει, είπαν οι Δημοκρατικοί, το άρθρο 230 επέτρεψε στους ιστότοπους να αποφύγουν τη λογοδοσία για τη φιλοξενία ρητορικής μίσους και παραπληροφόρησης που άλλοι έχουν αναγνωρίσει ως απαράδεκτη, αλλά που οι εταιρείες κοινωνικών μέσων δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αφαιρέσουν τους εαυτούς τους.
Το αποτέλεσμα είναι ένα δικομματικό μίσος για την Ενότητα 230, ακόμα κι αν τα δύο μέρη δεν μπορούν να συμφωνήσουν για το γιατί το Τμήμα 230 είναι ελαττωματικό ή ποιες πολιτικές θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν κατάλληλα.
«Θα ήμουν έτοιμος να βάλω στοίχημα ότι εάν ψηφίζαμε για μια απλή κατάργηση του άρθρου 230, θα καθαρίζαμε αυτή την επιτροπή με σχεδόν κάθε ψήφο», δήλωσε ο Δημοκρατικός γερουσιαστής του Ρόουντ Άιλαντ, Σέλντον Γουάιτχαουζ σε ακρόαση της Γερουσίας την περασμένη εβδομάδα. Επιτροπή. «Το πρόβλημα, εκεί που βαλτώνουμε, είναι ότι θέλουμε 230+. Θέλουμε να καταργήσουμε το 230 και μετά να έχουμε “XYZ”. Και δεν συμφωνούμε για το τι είναι τα «XYZ».
Το αδιέξοδο έχει ρίξει μεγάλο μέρος της ώθησης για την αλλαγή του Άρθρου 230 στα δικαστήρια – κυρίως, στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο έχει τώρα την ευκαιρία αυτός ο όρος να υπαγορεύσει πόσο εκτείνεται ο νόμος.
Οι επικριτές τεχνολογίας έχουν ζητήσει πρόσθετη νομική έκθεση και λογοδοσία. «Η τεράστια βιομηχανία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει μεγαλώσει σε μεγάλο βαθμό προστατευμένη από τα δικαστήρια και την κανονική ανάπτυξη ενός σώματος δικαίου. Είναι εξαιρετικά παράτυπο για μια παγκόσμια βιομηχανία που ασκεί εκπληκτική επιρροή να προστατεύεται από δικαστικές έρευνες», έγραψε η Anti-Defamation League σε μια Εντολή του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Για τους τεχνολογικούς γίγαντες, ακόμα και για πολλούς από τους πιο σκληρούς ανταγωνιστές της Big Tech, θα ήταν κακό, γιατί θα υπονόμευε αυτό που επέτρεψε στο διαδίκτυο να ανθίσει. Θα έθετε δυνητικά πολλούς ιστότοπους και χρήστες σε ακούσιο και απότομο νομικό κίνδυνο, λένε, και θα άλλαζε δραματικά τον τρόπο λειτουργίας ορισμένων ιστότοπων προκειμένου να αποφευχθεί η ευθύνη.
Η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Reddit έχει υποστηρίξει σε α Εντολή του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι εάν η Ενότητα 230 περιοριστεί έτσι ώστε οι προστασίες της να μην καλύπτουν τις συστάσεις ενός ιστότοπου για περιεχόμενο που μπορεί να απολαμβάνει ο χρήστης, αυτό θα «διευρύνει δραματικά τη δυνατότητα των χρηστών του Διαδικτύου να μηνύονται για τις διαδικτυακές τους αλληλεπιδράσεις».
«Οι «Συστάσεις» είναι το ίδιο πράγμα που κάνει το Reddit ένα ζωντανό μέρος», έγραψε η εταιρεία και αρκετοί εθελοντές συντονιστές του Reddit. «Οι χρήστες είναι εκείνοι που ψηφίζουν υπέρ και αρνητικά για το περιεχόμενο και, ως εκ τούτου, καθορίζουν ποιες αναρτήσεις αποκτούν εξέχουσα θέση και ποιες σβήνουν στην αφάνεια».
Οι άνθρωποι θα σταματούσαν να χρησιμοποιούν το Reddit και οι συντονιστές θα σταματούσαν να προσφέρουν εθελοντισμό, υποστήριξε η σύντομη, υπό ένα νομικό καθεστώς που «υπάρχει σοβαρό κίνδυνο μήνυσης για «σύσταση» μιας δυσφημιστικής ή άλλως αδικοπραξίας ανάρτησης που δημιουργήθηκε από κάποιον άλλο».
Αν και οι προφορικές συζητήσεις αυτής της εβδομάδας δεν θα είναι το τέλος της συζήτησης για την Ενότητα 230, η έκβαση των υποθέσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξαιρετικά σημαντικές αλλαγές που δεν έχει δει ποτέ πριν το Διαδίκτυο — προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο.