Η ομιλία για την κατάσταση της Ένωσης σπάνια αλλάζει πολιτική. Αλλά μπορεί ακόμα να κάνει πολλά.
Πρώτον, η ομιλία είναι μια σημαντική αναγκαστική προθεσμία στον Λευκό Οίκο και την εκτελεστική εξουσία. Οι πολιτικές διαφωνίες εντός του Λευκού Οίκου και μεταξύ διαφόρων υπηρεσιών της εκτελεστικής εξουσίας πρέπει να επιλυθούν για να καθοριστεί η γλώσσα της ομιλίας. Μόλις τα λόγια ξεφύγουν από το στόμα του προέδρου, αποτελούν επίσημη πολιτική της διοίκησης και η αλλαγή τους έχει κόστος.
Έτσι, τις τελευταίες εβδομάδες, αξιωματούχοι εντός και εκτός της διοίκησης πιέζουν για αποδοχή της διατύπωσής τους, αναφορά του νόμου ή του τομέα πολιτικής τους, έγκριση της εκδοχής τους για τα γεγονότα.
Επομένως, οι ομιλίες γίνονται συνήθως λίστες πλυντηρίων. Συνήθως είναι πιο εύκολο να ευχαριστήσεις οργανωμένες ομάδες, μέλη του Κογκρέσου, ακόμη και άλλα έθνη, συμπεριλαμβάνοντας κάτι που θέλουν παρά να πουν όχι. Για παράδειγμα, ο Μπάιντεν σίγουρα θα αναφέρει την Ουκρανία, αλλά πιθανότατα σημαίνει επίσης ότι θα πιστώσεις άλλους φίλους και συμμάχους των ΗΠΑ, ώστε να μην αισθάνονται περιττοί.
Η κατάσταση της Ένωσης είναι επίσης μια σημαντική δημοκρατική τελετουργία. Ο πολιτικός επιστήμονας Matt Glassman αποτύπωσε τον συμβολισμό του γεγονότος:
Σε ένα σύστημα χωριστών θεσμών κατανομής της εξουσίας όπου οι φιλοδοξίες των ανθρώπων έρχονται αντιμέτωπες με την ελπίδα της επίτευξης του κοινού καλού, η SOTU μας υπενθυμίζει ότι ουσιαστικά δεν είμαστε ένα έθνος ανταγωνιστικών πολιτικών κομμάτων ή αποκλίνουσες ιδεολογίες ή ασυμβίβαστων συμφερόντων. Στην πραγματικότητα, είμαστε μια ενωμένη δημοκρατία… Οι δεσμοί που μας ενώνουν δεν εκτίθενται συχνά στην πολιτική, αλλά όταν εμφανίζονται, αποδεικνύουν ξανά και ξανά ότι η δημοκρατία μας δεν είναι μια κυβέρνηση λαών, αλλά μια κυβέρνηση ιδεών και θεσμών και θεσμών και πάνω απ’ όλα του νόμου.
Αυτό είναι από το 2012 και είναι ακόμη πιο επίκαιρο μετά τις 6 Ιανουαρίου 2021. Διαβάστε ολόκληρο το θέμα – είναι εγγυημένο ότι θα είναι πιο ενδιαφέρον από μια μεταγραφή των όσων λέει ο Μπάιντεν. Η επίδειξη ενότητας εν μέσω διχόνοιας είναι ιδιαίτερα σημαντική σε περιόδους όπως μια διχασμένη κυβέρνηση. Το βράδυ της Τρίτης, ο Ρεπουμπλικανός Πρόεδρος της Βουλής θα καλωσορίσει τον Δημοκρατικό Πρόεδρο στην αίθουσα της Βουλής, ο οποίος με τη σειρά του θα επιβεβαιώσει ότι βρίσκεται εκεί μετά από πρόσκληση μελών του Κογκρέσου (όπως αναφέρεται στην ενότητα 6. Εξετάστε τα μέτρα που κρίνει ο ίδιος αναγκαίο και πρόσφορο). αλλά “σύστησε” – το δικαίωμα να προτείνει τι πρέπει να κάνει το Κογκρέσο, που μοιράζεται εξίσου με 330 εκατομμύρια πολίτες
Τέλος, η κατάσταση της ένωσης είναι παραδοσιακά σημαντικό μέρος της εκπροσώπησης. Και εδώ έρχεται η ανάγκη να είσαι βαρετός. Η εκπροσώπηση έχει να κάνει με τις προεκλογικές υποσχέσεις, τη διακυβέρνηση με αυτές τις υποσχέσεις στο μυαλό και, στη συνέχεια, την εξήγηση στους ψηφοφόρους τι κάνετε στο πλαίσιο των αρχικών σας υποσχέσεων.
Η προεδρία του Μπάιντεν αφορούσε τη διακυβέρνηση με δύο γενικές και μερικές φορές ασυμβίβαστες υποσχέσεις. Απευθυνόμενος σε ολόκληρο το έθνος, δεσμεύτηκε να επιφέρει την επιστροφή στην κανονικότητα και την αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά το πραξικόπημα και τον επίδοξο αυταρχισμό του Ντόναλντ Τραμπ. Θα ήταν ο πρόεδρος ολόκληρου του έθνους, όχι μόνο οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του, και θα σεβόταν το κράτος δικαίου. Για τους Δημοκρατικούς, ωστόσο, δεσμεύτηκε να είναι ένας ισχυρός, κομματικός πρόεδρος που επιδιώκει να φέρει όσο το δυνατόν περισσότερες φιλελεύθερες (και ακόμη και πολύ φιλελεύθερες) κυρίαρχες πολιτικές.
Για τον Μπάιντεν λοιπόν, ο συμβολισμός του λόγου είναι σημαντικός – όπως και η πολιτική. Ο καλύτερος τρόπος για να συμβιβάσετε τις υποσχέσεις του matchup είναι να ακολουθήσετε μια βαρετή προσέγγιση στη λίστα πλυντηρίων ακριβώς επειδή είναι παραδοσιακό για τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους προέδρους. Αυτή είναι μια σπάνια περίπτωση όπου η απαρίθμηση των φιλελεύθερων πολιτικών (για έναν Δημοκρατικό πρόεδρο) μπορεί να είναι μια επιβεβαίωση κανόνων, ακόμη και όταν οι ίδιες οι πολιτικές είναι άκρως κομματικές και αμφιλεγόμενες.
Οι ομιλητές προσθέτουν παραδοσιακά ρητορικά στολίδια. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει και για τον Μπάιντεν. Αυτή είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τον ίδιο να επαναλάβει τις παρατηρήσεις του για τη δημοκρατία που έγιναν σε δύο ομιλίες πριν από το εξάμηνο. Πολλοί από τους προκατόχους του χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν τις ενδιάμεσες ομιλίες για την κατάσταση της Ένωσης για να επιβεβαιώσουν τις εκλογικές απώλειες και τη νομιμότητα των νέων πλειοψηφιών του Κογκρέσου των αντίπαλων κομμάτων του προέδρου. Ο Μπάιντεν πρέπει να το κάνει αυτό δεδομένης της στενής πλειοψηφίας των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά μπορεί επίσης να λάβει τα εύσημα για την εξαιρετικά ισχυρή απόδοση του κόμματος. Και μπορεί να το αποδώσει στην ατζέντα του για τη δημοκρατία.(1)
Μην σκεφτείτε την ομιλία του προέδρου για την κατάσταση της Ένωσης ως ευκαιρία να επηρεάσει την κοινή γνώμη. Οι προεδρικές ομιλίες συνήθως δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Σίγουρα, μπορούμε να περιμένουμε ότι ο Μπάιντεν θα χρησιμοποιήσει αυτή την ομιλία για να μιλήσει για την οικονομία. Σίγουρα του αξίζει να είναι περήφανος για τα επιτεύγματά του. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, μετράνε τα αποτελέσματα και όχι η προεδρία.
Η υπόλοιπη ομιλία και αυτό που περιέχει παραμένει αρκετά σημαντικό, ακόμα κι αν δεν αλλάζει γνώμη σε κανέναν για τίποτα.
Περισσότερα από τη γνώμη του Bloomberg:
• Δύο χρόνια, 10 δείκτες: Αξιολόγηση της Προεδρίας Μπάιντεν: Η γνώμη του Bloomberg
• Οι επιτυχίες του Μπάιντεν έγιναν δυνατές από τον Ομπάμα: Ντέιβιντ Α. Χόπκινς
• Collision Course: Donald Trump vs. Ρεπουμπλικανικό Κόμμα: Timothy L. O’Brien
(1) Φυσικά, αυτό που πραγματικά επηρέασε τα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα είναι ένα πολύ πιο περίπλοκο ζήτημα. Αλλά οι πολιτικοί συνήθως (και πολύ σωστά) παλεύουν για ερμηνείες των εκλογών, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να βρουν οι πιο αντικειμενικοί αναλυτές. Και ενώ ο Μπάιντεν, για παράδειγμα, σίγουρα θα αναφέρει τα δικαιώματα των αμβλώσεων στην ομιλία του, είναι πιο λογικό να αποδίδει την ενδιάμεση επιτυχία των Δημοκρατικών στην υποστήριξη της δημοκρατίας.
Αυτή η στήλη δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα τη γνώμη των συντακτών ή του Bloomberg LP και των ιδιοκτητών του.
Ο Jonathan Bernstein είναι αρθρογράφος του Bloomberg Opinion που καλύπτει την πολιτική και την πολιτική. Πρώην καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Σαν Αντόνιο και στο Πανεπιστήμιο DePauw, έγραψε το A Plain Blog About Politics.
Περισσότερες ιστορίες όπως αυτή είναι διαθέσιμες στο bloomberg.com/opinion