Νέα Υόρκη
CNN
—
είπε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Λάρι Σάμερς ανώτατα όρια τιμών στη ρωσική ενέργεια θα πρέπει να ενισχυθεί για να μεγιστοποιηθεί ο αντίκτυπος των κυρώσεων στη χώρα καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία πλησιάζει ένα χρόνο.
Ο πρώην πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ είπε στο Fareed Zakaria GPS την Κυριακή, ότι οι οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία δεν έχουν δαγκώσει σκληρά επειδή χώρες που αποτελούν σημαντικό μέρος του παγκόσμιου ΑΕΠ, όπως η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία, δεν έχουν συμμετάσχει.
Η οικονομία της Ρωσίας αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 0,3% φέτος, η ανέφερε το ΔΝΤκαλύτερα από το Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Γερμανία, παρά τις κυρώσεις και τα παγωμένα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας.
Το εμπόριο με τους γείτονες της Ρωσίας «έχει αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο χρόνο, γεγονός που υποδηλώνει ότι χρησιμεύουν ως ενδιάμεσος σταθμός για την είσοδο των εμπορευμάτων στη Ρωσία», είπε ο Σάμερς.
Ο Σάμερς είπε ότι η σύγκρουση έχει μετατραπεί πλέον σε «πόλεμο φθοράς», που σημαίνει μια στρατιωτική στρατηγική όπου η μία πλευρά προσπαθεί να φθείρει την άλλη σε σημείο κούρασης. Ο τρόπος για να κερδίσουμε την οικονομική πτυχή αυτού, είπε ο Σάμερς, είναι να στηρίξουμε την οικονομία της Ουκρανίας, η οποία έχει αφήσει βομβαρδισμένες πόλεις και εκατομμύρια άπορους.
Τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει να είναι η τελική πηγή για την πληρωμή του λογαριασμού για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, είπε ο Σάμερς.
Εκτός από την Ουκρανία, τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη «του αναπτυσσόμενου κόσμου που έχει πληρώσει και έχει υποφέρει πάρα πολύ από υψηλότερες τιμές τροφίμων και ενέργειας λόγω της ρωσικής επιθετικότητας», υποστήριξε ο Σάμερς.
Θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα «υγιές προηγούμενο» για χώρες που εμπλέκονται σε διασυνοριακή επιθετικότητα όπως η Ρωσία να χάσουν κρατικά περιουσιακά στοιχεία, πρόσθεσε ο Σάμερς.
Τα ρωσικά κεφάλαια διατηρούνται σε διεθνή ιδρύματα αρτοποιίας, «τα οποία με τη σειρά τους συγκρατούν αξιώσεις στα ταμεία των μεγάλων χωρών, κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ευρωπαίων». Τους δίνει τη δυνατότητα να δεσμεύουν περιουσιακά στοιχεία και να τα ξοδεύουν όπως τους βολεύει, με «ισχυρό προηγούμενο» από περιπτώσεις στον πόλεμο του Ιράκ.