Νέα Υόρκη
CNN
—
Οι σφοδρές καταιγίδες και οι έντονες βροχοπτώσεις που έπληξαν την Καλιφόρνια τις τελευταίες εβδομάδες θα μπορούσαν να είναι η σανίδα σωτηρίας που χρειάζεται απεγνωσμένα μια βιομηχανία – και οι κοινότητες που βασίζονται σε αυτήν για τη δική τους επιβίωση.
Μετά από χρόνια ξηρασίας, η Καλιφόρνια έχει δεχτεί μια επική ποσότητα βροχής ήδη το 2023. Αν και ήταν πολύ απαραίτητη, οι ισχυρές καταιγίδες και οι συνεχόμενες κατέστρεψε το κράτος για εβδομάδεςδημιουργώντας επικίνδυνες πλημμύρες και κατολισθήσεις που οδήγησαν σε τουλάχιστον 20 θάνατοι και δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομικές απώλειες, από ορισμένους υπολογίζει.
Αλλά σε ένα μέρος της πολιτείας, οι ανήσυχες κοινότητες είναι έτοιμες να δεχτούν περισσότερη βροχή.
Η κοιλάδα του Σακραμέντο είναι ο κόμβος της παραγωγής ρυζιού της Καλιφόρνια. Εάν έχετε φάει σούσι στις ΗΠΑ, το κολλώδες ρύζι είναι πιθανότατα μια μεσαίου κόκκου ποικιλία που ονομάζεται Calrose, που προέρχεται από το Golden State. Σχεδόν όλο το ρύζι σούσι της χώρας προέρχεται από την Καλιφόρνια.
Η καλλιέργεια ρυζιού – ένα ημι-υδάτινο φυτό – απαιτεί άφθονο νερό. Κατά την περίοδο φύτευσης και καλλιέργειας σπόρων, που διαρκεί από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο, οι αγρότες πλημμυρίζουν τους ορυζώνες με έως και πέντε ίντσες νερό.
Ωστόσο, τρία συνεχόμενα χρόνια ξηρασίας στην πολιτεία έχουν μεταφέρει εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα από τους καταπράσινους ορυζώνες της κοιλάδας του Σακραμέντο σε ξηρή άγονη γη.
«Οδεύοντας μέσα από την κοιλάδα του Σακραμέντο, έχω δει πολλά ακόμη ανοιχτά αγρανάπαυση ρυζιού χωρίς τίποτα πάνω τους», είπε ο Andrew Broaddus, γεωργός οικονομολόγος και πρόεδρος της Wells Fargo Agricultural Services. «Είναι επειδή η γη που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια ρυζιού πραγματικά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλη καλλιέργεια».
Κάθε χρόνο που περνούσε από την ξηρασία, τα επίπεδα της δεξαμενής έπεφταν, πέφτοντας στο μισό του ιστορικού μέσου όρου τους, ή ακόμα λιγότερο. Οι ελεγχόμενες από το κράτος χορηγήσεις νερού σε ορυζοκαλλιέργειες δεν ήταν πλέον εγγυημένες και για πολλές από αυτές σταμάτησαν εντελώς.
Κατά συνέπεια, η παραγωγή ρυζιού στην κοιλάδα του Σακραμέντο έχει μειωθεί σημαντικά, δήλωσε ο Tim Johnson, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Επιτροπής Ρυζιού της Καλιφόρνια, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που εκπροσωπεί πάνω από 2.500 αγρότες και χειριστές ρυζιού στην πολιτεία.
«Αυτή είναι μια χρονιά για πολλούς αγρότες και επιχειρήσεις του κλάδου. Ελπίζουμε πραγματικά ότι οι σημαντικές καταιγίδες που είχαμε από τον Νοέμβριο θα κάνουν τις αγροτικές επιχειρήσεις και τα προς το ζην των αγροτών και των αγροτικών κοινοτήτων εδώ πιο φυσιολογικά.»
Περίπου 500.000 στρέμματα ρυζιού παράγονται συνήθως σε ένα τυπικό έτος στην κοιλάδα του Σακραμέντο. «Το 2022, ήταν το ήμισυ της κανονικής φύτευσης, σε 250.000 στρέμματα», είπε ο Τζόνσον.
Οι καλλιέργειες ρυζιού συνεισφέρουν έως και 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στην οικονομία της Καλιφόρνια. Πέρυσι, 750 εκατομμύρια δολάρια και περισσότερες από 5.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν καθώς η καλλιέργεια ρυζιού και οι συναφείς δραστηριότητές της σταμάτησαν, σύμφωνα με την Επιτροπή.
«Το αποτέλεσμα του ιστού της αράχνης εξαπλώθηκε στη βιομηχανία και στις αγροτικές πόλεις στη ζώνη του ρυζιού. Οι μύλοι και οι εγκαταστάσεις ξήρανσης ρυζιού μείωσαν τις βάρδιες, οι εταιρίες εφοδιασμού με φορτηγά και γεωργία έχασαν τις δραστηριότητές τους», δήλωσε ο Broaddus.
Ο Greg Ponciano είναι δήμαρχος της Colusa, μιας πόλης στην κομητεία Colusa στην περιοχή του Σακραμέντο με περίπου 6.000 κατοίκους και συγκαταλέγεται στους κορυφαίους παραγωγούς ρυζιού στην πολιτεία.
Το αίμα της ζωής της Colusa είναι η αγροτική της οικονομία, πράγμα που σημαίνει ότι μια ξηρασία, ειδικά μια μακρά, θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ακρωτηριαστικό πλήγμα στην κοινότητά της.
«Είμαστε ακριβώς στη μέση της χώρας του ρυζιού. Ο τρόπος με τον οποίο πηγαίνει η επιχείρηση ρυζιού είναι ο τρόπος με τον οποίο πηγαίνει η οικονομία», είπε ο Ponciano. «Τρία χρόνια ξηρασίας εδώ έγιναν το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας».
Ο ίδιος απαρίθμησε τις κυματιστικές επιπτώσεις του: «Οι αγρότες δεν μπορούν να καλλιεργήσουν, οι φάρμες έχασαν υπαλλήλους, οι επιχειρήσεις καυσίμων και λιπασμάτων που βοηθούν στη λειτουργία των αγροκτημάτων σταμάτησαν να κάνουν παραδόσεις. Ακόμη και τα τοπικά εστιατόρια έχουν χάσει τις δουλειές τους», είπε.
Η κομητεία Colusa φυτεύει ιστορικά περίπου 150.000 στρέμματα ρυζιού. «Ήταν λίγο πάνω από 7.000 στρέμματα το 2022», είπε ο Ponciano. Καθώς η δουλειά εξατμίστηκε, μερικές οικογένειες μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν για να αναζητήσουν δουλειά αλλού, είπε.
Αν και ελπίζει ότι οι πρόσφατες βροχές θα προσφέρουν κάποια ανακούφιση, είναι ρεαλιστής. «Χρειαζόμαστε περισσότερες από μία σεζόν βροχών για να ανακάμψουμε. Μια σεζόν δεν θα μας βγάλει από αυτό», είπε.
Ο Ρίτσαρντ Ρίχτερ, 70 ετών, ιδιοκτήτης της Richter Aviation, είπε ότι ο γιος του, Νικ, έπρεπε να βρει δουλειά σε άλλη πολιτεία το περασμένο καλοκαίρι, επειδή η ξηρασία εξάντλησε τη ζήτηση για γεωργικά αεροσκάφη στη μικρή αγροτική κοινότητα Maxwell, στην κομητεία Colusa.
«Ασχολούμαι με την επιχείρηση κασσίτερου από το 1983. Εδώ και 40 χρόνια δεν έχω βιώσει ποτέ τέτοια ξηρασία. Είναι άνευ προηγουμένου», είπε.
Το 95% των πελατών του καλλιεργούν ρύζι. Τα αεροπλάνα του χρησιμοποιούνται κατά την περίοδο φύτευσης Απριλίου-Μάιου-Ιουνίου για τη ρίψη σπόρων στους ορυζώνες. «Αυτή είναι πραγματικά η πιο πολυάσχολη εποχή μας», είπε.
Η περσινή χρονιά ήταν βάναυση για εκείνον. Σε μια κανονική χρονιά, και τα επτά αεροσκάφη του θα ήταν περιζήτητα. Πέρυσι χρησιμοποιήθηκε μόνο ένα.
«Μας στοίχισε πολύ στα χαμένα έσοδα. Κανονικά έχουμε ακαθάριστα έσοδα έως και 3 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Πέρυσι ήταν 600.000 δολάρια», είπε ο Ρίχτερ. «Ήταν απλά τρομερό».
Ο Ρίχτερ και ο γιος του πετούν και οι δύο τα αεροπλάνα. Η επιχείρηση χρησιμοποιεί επίσης τέσσερις προσωρινούς πιλότους. «Έπρεπε να τους αφήσουμε να φύγουν. Ο γιος μου πήγε στην Ιντιάνα για πέντε εβδομάδες το περασμένο καλοκαίρι για να βρει δουλειά», είπε.
Με τη φετινή περίοδο φύτευσης να πλησιάζει γρήγορα, ο Ρίχτερ είναι προσεκτικά αισιόδοξος. «Περιμένω με αγωνία πώς θα είναι η ζήτηση», είπε.
Το ίδιο και ο Steven Sutter, Διευθύνων Σύμβουλος της California Heritage Mills, που βρίσκεται στο Maxwell.
Η επιχείρηση, η οποία αλέθει, διαχωρίζει και συσκευάζει ρύζι, ανήκει συλλογικά σε 17 οικογένειες αγροτών που έχουν δουλέψει τη γη στην κοιλάδα του Σακραμέντο για γενιές.
«Εδώ έχουμε συνηθίσει τις ξηρασίες. Σε ένα κανονικό έτος ξηρασίας, μπορούμε ακόμα να παρέχουμε το 80% του προϊόντος στους πελάτες μας», δήλωσε ο Sutter. Πιο πρόσφατα, μειώθηκε κατακόρυφα σε μόλις 10% έως 20%.
«Δεν το έχουμε ξανακάνει αυτό, αλλά στην πραγματικότητα έπρεπε να αγοράσουμε ρύζι για να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες των πελατών μας», είπε ο Σάτερ. «Το χειρότερο μέρος είναι ότι έπρεπε να αφήσουμε 30 άτομα να φύγουν από τον περασμένο Ιανουάριο. Κάναμε τρεις βάρδιες πέντε ημέρες την εβδομάδα. Αυτό μειώθηκε σε μία μόνο βάρδια πέντε ημέρες την εβδομάδα».
Οι ισχυρές καταιγίδες του τρέχοντος έτους αύξησαν τα επίπεδα των ταμιευτήρων, είπε. «Βρίσκονται κοντά στους ιστορικούς μέσους όρους, αλλά δεν είναι ακόμη πλήρεις. Είναι ακόμα νωρίς στην αγροτική περίοδο, αλλά ελπίζουμε να πλησιάσουμε το 50% της κατανομής νερού στην περιοχή».
Μερικοί στην περιοχή ελπίζουν και για ένα άλλο όφελος: την επιστροφή της άγριας ζωής, συμπεριλαμβανομένων των πάπιων και των χήνων που χρησιμοποιούν ορυζώνες ως φυσικό βιότοπο».
Ο Τζόνσον είπε ότι περισσότερα από 230 είδη άγριας ζωής χρησιμοποιούν ορυζώνες ως φυσικό βιότοπο.
«Μετά την εποχή της συγκομιδής, ο ουρανός πάνω από τους ορυζώνες θα γέμιζε με χήνες και πάπιες», είπε. «Αντίθετα, εκείνη τη στιγμή ήταν ήσυχη. Δεν έχουμε δει τόσα πουλιά πρόσφατα».