Σε προηγούμενες δόσεις αυτής της παραγωγής, η MBZ, όπως είναι κοινώς γνωστή στον αραβικό κόσμο, θα ήταν στα φτερά. Αλλά ήρθε στη σκηνή πριν από δυόμισι χρόνια, ομαλοποιώντας τις σχέσεις των ΗΑΕ με το Ισραήλ. Ως αποτέλεσμα, συμμετείχε στις πιο επίμαχες σχέσεις του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους και με το Ιράν.
Δύο άλλες αραβικές χώρες, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο, ακολούθησαν το παράδειγμα των Εμιράτων και υπέγραψαν την Αβρααμική Συμφωνία με το Ισραήλ, αλλά η MBZ ήταν αυτή που πραγματικά κόλλησε το λαιμό της. Οι αξιωματούχοι της δημιούργησαν γρήγορα δεσμούς εμπορίου, τουρισμού και ασφάλειας με το Ισραήλ και μίλησαν για οικονομικούς δεσμούς αξίας 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων την επόμενη δεκαετία.
Δεδομένης της πολεμικής ιστορίας του Νετανιάχου προς το Ιράν και της ασυμβίβαστης εχθρότητας προς τους Παλαιστίνιους, η MBZ θα προέβλεπε αναταράξεις στις σχέσεις σε αυτά τα δύο μέτωπα. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα γνωρίζουν καλά ότι οι αστραφτερές πόλεις και οι εγκαταστάσεις πετρελαίου τους βρίσκονται σε εμβέλεια από την Ισλαμική Δημοκρατία. Η Τεχεράνη χρησιμοποιεί επίσης αντιπροσώπους της, όπως οι αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, για να απειλήσει τα συμφέροντα των Εμιράτων. Ο κίνδυνος είναι σημαντικός το Ιράν να χτυπήσει τα ΗΑΕ ως αντίποινα για τις ενέργειες του Ισραηλινού συμμάχου του.
Η βία κατά των Παλαιστινίων, είτε από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις είτε από Εβραίους εποίκους, θέτει ένα διαφορετικό είδος προβλήματος για την MBZ: απώλεια αξιοπιστίας στον ευρύτερο αραβικό κόσμο. Τα Εμιράτα υποστήριξαν ότι η υπογραφή των Συμφωνιών του Αβραάμ θα τους έδινε μεγαλύτερο πλεονέκτημα έναντι των Ισραηλινών, κάτι που θα προστατεύει καλύτερα τα παλαιστινιακά συμφέροντα. Ως απόδειξη, επισήμαναν την εγκατάλειψη του σχεδίου προσάρτησης τμημάτων της Δυτικής Όχθης από τον Νετανιάχου.
Όμως, η ικανότητα των Εμιράτων να περιορίσει την ισραηλινή δράση κατά των Παλαιστινίων θα αμφισβητείται πάντα από τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό του Νετανιάχου, ο οποίος είναι υπόχρεος στα ακροδεξιά κόμματα που ζητούν προσάρτηση και περισσότερη βία κατά των Παλαιστινίων.
Τώρα το MBZ αντιμετωπίζει μια τέλεια θύελλα αυξημένης βίας εναντίον Παλαιστινίων, εξουσιοδοτημένων και ενθαρρυνμένων εποίκων – και ενός ιρανικού καθεστώτος που έχει ήδη κλονιστεί από εσωτερική διαφωνία, που προκλήθηκε από μια ισραηλινή επίθεση σε στρατιωτικό συγκρότημα στο Ισφαχάν.
(Αντίθετα, αντιστέκοντας στην αμερικανική πίεση να προσχωρήσουν στις Συμφωνίες του Αβραάμ και να καταστήσουν ένα παλαιστινιακό κράτος προϋπόθεση για επίσημες διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, οι Σαουδάραβες θα αισθάνονται δικαιωμένοι.)
Μέχρι στιγμής τα Emirates έχουν αντιδράσει με χαρακτηριστική επιφυλακτικότητα. Καταδίκασαν την προκλητική συμπεριφορά των συμμάχων του Νετανιάχου: Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μαζί με την Κίνα, κάλεσαν για συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μετά την είσοδο του υπουργού Εθνικής Ασφάλειας Itamar Ben-Gvir στους χώρους του τζαμιού Al-Aqsa στις αρχές Ιανουαρίου. Καταδίκασαν τόσο την επιδρομή των IDF στον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό στην Τζενίν όσο και την τρομοκρατική επίθεση σε συναγωγή κοντά στην Ιερουσαλήμ.
Και κούνησαν ένα αποδοκιμαστικό δάχτυλο στην επίθεση στο Ισφαχάν. Ο Anwar Mohammed Gargash, διπλωματικός σύμβουλος του MBZ, έγραψε στο Twitter ότι η επίθεση “δεν ήταν προς το συμφέρον της περιοχής ή του μέλλοντός της”. Αλλά πρόσεχε να μην κατηγορήσει ευθέως το Ισραήλ.
Αλλά τα όρια αυτής της διακριτικής προσέγγισης σίγουρα θα δοκιμαστούν όταν η κυβέρνηση Νετανιάχου έρθει στην εξουσία. Η MBZ μπορεί να περιμένει περισσότερες επιθέσεις κατά των Παλαιστινίων από τον Μπεν-Γκβίρ και άλλες ακροδεξιές προσωπικότητες, και περισσότερη μαχητικότητα από τους εποίκους.
Με μικρή επιρροή στις παλαιστινιακές τρομοκρατικές ομάδες όπως η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ, η MBZ μπορεί επίσης να περιμένει περισσότερη βία κατά των Ισραηλινών. Πρέπει να γνωρίζει ότι το Ισραήλ θα εξαπολύσει περισσότερες επιθέσεις σε ιρανικούς στρατιωτικούς στόχους, ειδικά καθώς το καθεστώς στην Τεχεράνη στοχεύει να φτάσει στο πυρηνικό κατώφλι. Και, όπως έμαθε το περασμένο Σαββατοκύριακο, μπορεί να περιμένει ότι όλα αυτά τα πράγματα θα συμβούν ταυτόχρονα.
Πολύ περισσότερη ταλαιπωρία περιμένει τον κυβερνήτη των Εμιράτων.
Περισσότερα από τη γνώμη του Bloomberg:
• Η εύθραυστη εκεχειρία στην Υεμένη απαιτεί κάτι περισσότερο από συζήτηση για να επιβιώσει: Μπόμπι Γκος
• Οι νέοι εταίροι του Νετανιάχου δεν χάνουν χρόνο για να τον αποδυναμώσουν: ο Χουσεΐν Ίμπις
• Ένα δημοκρατικό Ιράν έρχεται να ηγηθεί της Μέσης Ανατολής: ο Robert D. Kaplan
Αυτή η στήλη δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα τη γνώμη των συντακτών ή του Bloomberg LP και των ιδιοκτητών του.
Ο Bobby Ghosh είναι αρθρογράφος εξωτερικών υποθέσεων στο Bloomberg Opinion. Προηγουμένως, ήταν αρχισυντάκτης στους Hindustan Times, αρχισυντάκτης στο Quartz και διεθνής συντάκτης στο Time.
Περισσότερες ιστορίες όπως αυτή είναι διαθέσιμες στο bloomberg.com/opinion