Μετά από χρόνια χάους στα νότια σύνορα των ΗΠΑ, η κυβέρνηση λέει ότι ο αριθμός των παράνομων διελεύσεων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 40% τους τελευταίους μήνες. Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η συνοριακή πολιτική που εισήγαγε πρόσφατα η κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν αρχίζει να αποδίδει αποτελέσματα. Είναι λυπηρό που πολιτικοί και από τα δύο κόμματα προσπαθούν να υπονομεύσουν αυτή την πρόοδο πριν καν αρχίσει.
Από τα τέλη του περασμένου έτους, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μια στρατηγική καρότου και ραβδιού για να ανακόψει το κύμα των μεταναστών που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα. Ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για μετανάστες από τη Βενεζουέλα, την Κούβα, τη Νικαράγουα και την Αϊτή, επιτρέποντας έως και 30.000 μηνιαία αίτηση για προσωρινή βίζα πριν φτάσετε στα σύνορα. Στο πλαίσιο του προγράμματος, που είναι γνωστό ως ανθρωπιστική αποφυλάκιση με όρους, οι υποστηριζόμενοι αιτούντες που περνούν από ελέγχους ιστορικού και άλλες απαιτήσεις μπορούν να εργαστούν στις ΗΠΑ για δύο χρόνια όσο διεκπεραιώνονται οι αιτήσεις ασύλου τους. Οι διασχιστές των συνόρων που επιχειρούν να παρακάμψουν τη διαδικασία εκδιώκονται στο Μεξικό, το οποίο στο παρελθόν αρνήθηκε να δεχθεί απελαθέντες από τέσσερις χώρες του προγράμματος.
Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα. Μεταξύ Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου, ο αριθμός των συναντήσεων τελωνειακής επιτήρησης και επιτήρησης των συνόρων μεταξύ των συνοριακών λιμένων μειώθηκε από 221.675 σε 128.410 – ο χαμηλότερος σε δύο χρόνια – με στοιχεία περαιτέρω μείωσης τον Φεβρουάριο. Αυτοί οι αριθμοί θα μπορούσαν να μειωθούν ακόμη περισσότερο λόγω ενός νέου κανόνα που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα που αρνείται στους μετανάστες τη δυνατότητα να ζητήσουν άσυλο χωρίς να ζητήσουν πρώτα άσυλο σε μια χώρα από την οποία περνούν καθοδόν προς τις ΗΠΑ. Ο κανόνας, που πρόκειται να τεθεί σε ισχύ τον Μάιο, συμπληρώνει τον Τίτλο 42 – την πολιτική της κυβέρνησης να απορρίπτει ορισμένους αιτούντες άσυλο κατά τη διάρκεια της πανδημίας – επιβάλλοντας ποινικές κυρώσεις για παράνομη επανείσοδο μετά την άρνηση της αρχικής εισδοχής.
Αν και είναι πολύ νωρίς για να κηρύξουμε τα σύνορα ασφαλή, η κυβέρνηση αξίζει τα εύσημα για τη λήψη μέτρων για τη διόρθωση προηγούμενων αποτυχιών. Ωστόσο, οι υποστηρικτές και στις δύο πλευρές δεν εργάζονται για να αξιοποιήσουν αυτές τις βελτιώσεις, κάνουν το αντίθετο. Είκοσι Γενικοί Εισαγγελείς του GOP, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από παραμεθόριες πολιτείες που πλήττονται περισσότερο από την παράνομη μετανάστευση, κατέθεσαν μήνυση επιδιώκοντας να ανατρέψουν το σχέδιο αποφυλάκισης υπό όρους της κυβέρνησης, ισχυριζόμενοι ότι παραβίαζε τους περιορισμούς της εκτελεστικής εξουσίας που επιβλήθηκαν από το Κογκρέσο. Εν τω μεταξύ, αρκετοί Δημοκρατικοί της Γερουσίας κατήγγειλαν τον προτεινόμενο κανόνα διέλευσης ασύλου για τρίτες χώρες, κατηγορώντας τον Μπάιντεν ότι αποκατέστησε τη μεταναστευτική πολιτική μηδενικής ανοχής του προκατόχου του.
Αυτή η κωλυσιεργία είναι λάθος. Το σύστημα μετανάστευσης των ΗΠΑ χρειάζεται ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση για να καλύψει τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού. προσέλκυση περισσότερων εργαζομένων υψηλής ειδίκευσης· και να παρέχει μια δίκαιη, αποτελεσματική διαδικασία ασύλου για τους μετανάστες που πραγματικά φεύγουν από τη δίωξη. Η οικοδόμηση δημόσιας υποστήριξης για μια τέτοια πολιτική, ωστόσο, είναι αδύνατη χωρίς πιο επιθετικά μέτρα για την αποτροπή της παράνομης εισόδου – κάτι που εξακολουθούν να αντιτίθενται πάρα πολλοί προοδευτικοί. Ταυτόχρονα, οι συντηρητικοί θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι συνετές προσπάθειες για την αύξηση της νόμιμης μετανάστευσης μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της πίεσης στα σύνορα και στον περιορισμό της παράνομης ροής. Οι επιθέσεις εκλεγμένων Ρεπουμπλικανών αξιωματούχων στο πρόγραμμα αποφυλάκισης υπό όρους του Μπάιντεν, το οποίο φαίνεται να έχει μειώσει σημαντικά τις παράνομες διελεύσεις των συνόρων, προδίδουν περισσότερο ενδιαφέρον για το συνεχές χάος παρά για πρακτικές λύσεις.
Τα υποκείμενα ζητήματα της μεταναστευτικής κρίσης – δηλαδή η μετακίνηση μεγάλου αριθμού ανθρώπων από όλο το δυτικό ημισφαίριο που επιδιώκουν να εισέλθουν στις ΗΠΑ – δεν θα επιλυθούν από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά η νέα προσέγγιση της κυβέρνησης είναι ένα βήμα προς ένα πιο ορθολογικό, τακτοποιημένο σύστημα. Οι ηγέτες και στις δύο πλευρές θα πρέπει να του δώσουν μια δίκαιη ευκαιρία να εργαστεί.
Περισσότερα από τη γνώμη του Bloomberg:
• Αντιμετωπίστε το Μεξικό ως συνεργάτη, όχι ως τοίχο: Εντουάρντο Πόρτερ
• Ο τοίχος του Τραμπ εγκαθίσταται σε μια παράξενη, ακριβή μεταθανάτια ζωή: τον Φράνσις Γουίλκινσον
• Goldilocks Globalization Formula Unlock: Adrian Wooldridge
Οι συντάκτες είναι μέλη της συντακτικής επιτροπής του Bloomberg Opinion.
Περισσότερες τέτοιες ιστορίες είναι διαθέσιμες στο Bloomberg.com/opinion