CNN
—
Σε ένα πολυσύχναστο Σαββατοκύριακο στο Freetown της Σιέρα Λεόνε, δεκάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται για να παρακολουθήσουν έναν απογευματινό αγώνα ποδοσφαίρου που δεν μοιάζει με αμέτρητους άλλους που θα συναντούσατε οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Αλλά υπάρχει μια εντυπωσιακή διαφορά – αυτοί οι παίκτες είναι όλοι ακρωτηριασμένοι.
Είναι μέλη του Αθλητικός Σύλλογος Ακρωτηριαστών Μονού Ποδιού (SLASA), μια οργάνωση που συνιδρύθηκε από τον πάστορα Mambud Samai το 2001 μετά την επιστροφή του στην πατρίδα του προς το τέλος του φονικού εμφυλίου πολέμου της Σιέρα Λεόνε, ο οποίος διήρκεσε από το 1991 έως το 2002 και σκότωσε τουλάχιστον 50.000 άτομα σε όλη τη χώρα. Χιλιάδες άλλοι έμειναν με χαμένα άκρα κατά τη διάρκεια ενός βάναυση εκστρατεία να τρομοκρατήσει τον άμαχο πληθυσμό.
Αφού συνάντησε έναν καταυλισμό προσφύγων γεμάτο με εκατοντάδες ακρωτηριασμένους, ο Σαμάι ένιωσε υποχρεωμένος να βοηθήσει. «Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν δραστηριότητες όπως η αποκατάσταση τραύματος για αυτούς. Έτσι, οι ακρωτηριασμένοι πίστευαν ότι από τη στιγμή που έχασαν τα άκρα και τα πόδια τους, δεν έχουν μέλλον, δεν έχουν καμία ευκαιρία. Έτσι, προσφέρθηκα εθελοντικά να τους δώσω εμπιστοσύνη», είπε.
Ενώ βρισκόταν στον προσφυγικό καταυλισμό, συνάντησε έναν Αμερικανό ιεραπόστολο που του μύησε μια μορφή προσαρμοστικού ποδοσφαίρου. Αφού έδειξε στους ακρωτηριασμένους πώς να παίζουν, η ανταπόκριση ήταν συντριπτική και δημιουργήθηκε η SLASA, «για να δώσει ελπίδα στους ακρωτηριασμένους, να δώσει εμπιστοσύνη στους ακρωτηριασμένους και να τους επιτρέψει να γίνουν πρεσβευτές της ειρήνης», είπε ο Samai.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων, οι παίκτες δεν μπορούν να χρησιμοποιούν προσθετικά και αντ’ αυτού να τροφοδοτούν το γήπεδο με πατερίτσες. Κάθε ομάδα έχει επτά παίκτες στο γήπεδο κάθε φορά, με τους παίκτες εκτός γηπέδου να έχουν μόνο ένα πόδι και τους τερματοφύλακες να έχουν μόνο ένα χέρι.
Από τότε αρκετοί παίκτες SLASA αγωνίστηκαν διεθνή προγράμματα συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου ακρωτηριασμένων, του Κυπέλλου Εθνών για Ακρωτηριασμούς Αφρικής και του Ανοικτού Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου ακρωτηριασμένων.
«Οι περισσότεροι από αυτούς είναι τώρα πολύ περήφανοι που μπορούν να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους σε διεθνείς διαγωνισμούς», είπε ο Samai. «Συνεφέρουν κάτι πίσω στην κοινωνία».
Ο Samai λέει ότι το άθλημα δεν είναι μόνο μια καλή μορφή άσκησης, αλλά ενώνει τους παίκτες και χρησιμεύει ως «θεραπεία» για τα θύματα πολέμου να αντιμετωπίσουν το κοινό τους τραύμα. «Προσπαθούμε να τους δώσουμε ελπίδα και στη συνέχεια να τους δώσουμε την αξιοπιστία ότι είναι χρήσιμοι, είναι σημαντικοί για την κοινωνία», είπε.
Ο Ali Badara Kamara είναι τερματοφύλακας στο πρωτάθλημα SLASA. Λέει ότι είναι ευγνώμων για τις ευκαιρίες που του αλλάζουν τη ζωή. «Η μητέρα μου φοβόταν (για) να παίξω ποδόσφαιρο γιατί με βλέπει ως ακρωτηριασμένο. Σκέφτηκε ότι αν έπεφτα στο πάτωμα, θα είχα άλλο πρόβλημα», λέει. «Αλλά η SLASA με πήγε στην Γκάνα, την Κένυα, την Τανζανία».
Η Καμάρα είναι ένα από τα περισσότερα από 80 εκατομμύρια άτομα με αναπηρία που ζουν σε όλη την ήπειρο. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει άτομα με ψυχικές παθήσεις, γενετικές ανωμαλίες και άλλες σωματικές αναπηρίες. Καθώς οι βοηθητικές συσκευές συχνά δεν είναι διαθέσιμες ή δεν είναι οικονομικά προσιτές, πολλοί βρίσκουν δουλειά δύσκολα και αφήνονται να ζητιανεύουν στους δρόμους.
Ενώ οι ποδοσφαιρικοί αγώνες διαρκούν μόνο 90 λεπτά, η τελευταία αποστολή του Samai είναι να βρει έναν τρόπο να βοηθήσει τους ακρωτηριασμένους πέρα από το γήπεδο.
«Το πάθος μου (είναι) να βεβαιωθώ ότι κάθε ζωή, ανεξάρτητα από την αναπηρία σου ή ανεξάρτητα από το υπόβαθρό σου, να είσαι σε θέση να είσαι ευτυχισμένος και να μπορείς να χαμογελάς στο τέλος της ημέρας», είπε ο Σαμάι.
Για να το πετύχει αυτό, η SLASA συνεργάζεται στενά με το Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης στη Σιέρα Λεόνε και συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς όπως SwissLimbs για την παροχή προσθετικών σε ακρωτηριασμένους και την εκπαίδευση τοπικών τεχνικών.
Το 2018, ο Samai ταξίδεψε στην Ιαπωνία για να μελετήσει την αειφόρο ηγεσία στη γεωργία και την κοινοτική ανάπτυξη. Μετά την επιστροφή του, άρχισε να προσφέρει μαθήματα βιώσιμης γεωργίας μέσω του SLASA.
Το SLASA αξιολογεί επίσης την εκπαίδευση των μελών και παρέχει πόρους μάθησης σε όσους έχουν ανάγκη. Στόχος του είναι να απομακρύνει περισσότερους ακρωτηριασμένους από τους δρόμους και να τους παρέχει έναν ασφαλή τρόπο να βγάλουν τα προς το ζην για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.
Μέχρι σήμερα, ο Samai λέει ότι η SLASA έχει βοηθήσει άμεσα 350 ακρωτηριασμένους και ελπίζει να αυξήσει αυτόν τον αριθμό. Ο απώτερος στόχος είναι να χτίσει ένα δικό του γήπεδο ρύθμισης και κέντρο αποκατάστασης.
«Θέλουμε η Σιέρα Λεόνε να ανταγωνιστεί άλλες χώρες όσον αφορά την ανάπτυξη», είπε ο Σαμάι. «Πιστεύουμε ότι τα άτομα με αναπηρία δεν πρέπει να μένουν πίσω».
Δείτε εδώ ολόκληρο το επεισόδιο του African Voices με τον Mambud Samai.