Σχεδόν 3.000 εργαζόμενοι συμμετείχαν σε αυτό μακρινόςομάδα συνηγόρων για 4 ημέρες την εβδομάδα σε όλο τον κόσμοσε συνεργασία με την ερευνητική ομάδα Autonomy και ερευνητές από το Boston College και το University of Cambridge.
Οι εταιρείες που συμμετείχαν στη μελέτη θα μπορούσαν να υιοθετήσουν διάφορες μεθόδους για να μειώσουν «σημαντικά» την εργάσιμη εβδομάδα των εργαζομένων τους – από το να τους δίνουν μια μέρα άδεια την εβδομάδα έως τη μείωση των εργάσιμων ημερών τους σε 32 ώρες την εβδομάδα – αλλά έπρεπε να διασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι θα εξακολουθούν να λαμβάνουν το 100 τοις εκατό των μισθών τους.
Στο τέλος του πειράματος, οι εργαζόμενοι ανέφεραν μια σειρά από οφέλη που σχετίζονται με τον ύπνο, τα επίπεδα άγχους, την προσωπική ζωή και την ψυχική υγεία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν την Τρίτη. Τα έσοδα των εταιρειών «παρέμειναν ουσιαστικά ίδια» κατά την εξάμηνη δοκιμαστική περίοδο, αλλά αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 35 τοις εκατό σε σύγκριση με παρόμοια περίοδο των προηγούμενων ετών. Ο αριθμός των παραιτήσεων έχει μειωθεί.
Από τις 61 εταιρείες που συμμετείχαν στη δοκιμή, οι 56 δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν το τετραήμερο εργάσιμης εβδομάδας μετά το τέλος του πιλοτικού προγράμματος, εκ των οποίων οι 18 δήλωσαν ότι η αλλαγή θα είναι μόνιμη. Δύο εταιρείες παρατείνουν τη δοκιμαστική περίοδο. Μόνο τρεις εταιρείες δεν σχεδίαζαν να συνεχίσουν κανένα στοιχείο της τετραήμερης εβδομάδας εργασίας.
Τα αποτελέσματα είναι πιθανό να τονίσουν τις μικρότερες εργάσιμες εβδομάδες ως πιθανή λύση για τα υψηλά επίπεδα εξουθένωσης των εργαζομένων και το φαινόμενο της «μεγάλης ανατροπής», που επιδεινώθηκε από την πανδημία, εν μέσω ενός παγκόσμιου κινήματος που καλεί τις εταιρείες να εγκαταλείψουν τις θέσεις εργασίας γραφείου, 9 προς 5, πενθήμερη εβδομάδα εργασίας και υιοθετήσει πιο ευέλικτες πρακτικές εργασίας Αντι αυτου.
Αυξημένα έσοδα, καλύτερη ευημερία των εργαζομένων
Η μελέτη του Ηνωμένου Βασιλείου βασίζεται στα αποτελέσματα προηγούμενης μικρότερος πιλότος που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο και συντονίστηκε επίσης από την 4 Day Week Global. Αυτό το πείραμα, στο οποίο συμμετείχαν περίπου 30 εταιρείες και 1.000 εργαζόμενοι σε πολλές χώρες, είχε ως αποτέλεσμα αυξημένα έσοδα, μειωμένες απουσίες και παραιτήσεις και βελτιωμένη ευημερία των εργαζομένων. Καμία από τις συμμετέχουσες εταιρείες δεν σχεδίαζε να επιστρέψει στην πενθήμερη εργάσιμη εβδομάδα μετά το τέλος του πιλοτικού προγράμματος.
Το 4 Day Week Global Group συντονίζει αυτά τα πιλοτικά προγράμματα ως μέρος μιας παγκόσμιας εκστρατείας για να ενθαρρύνει περισσότερες εταιρείες να περάσουν από το τυπικό μοντέλο 40 ωρών την εβδομάδα σε ένα μοντέλο 32 ωρών για τις ίδιες αμοιβές και παροχές.
Ο πιλότος του Ηνωμένου Βασιλείου περιλάμβανε διπλάσιο αριθμό εταιρειών και υπαλλήλων από τον προηγούμενο πιλότο και είναι ο μεγαλύτερος του είδους του. Τα οφέλη για τους συμμετέχοντες εκτείνονται πέρα από το γραφείο και την προσωπική ζωή των εργαζομένων.
Όσοι συμμετείχαν ήταν λιγότερο πιθανό να αναφέρουν ότι ένιωθαν ότι δεν είχαν αρκετό χρόνο μέσα στην εβδομάδα για να φροντίσουν τα παιδιά, τα εγγόνια ή τους ηλικιωμένους στη ζωή τους. Ο χρόνος που αφιερώνουν οι άνδρες για τη φροντίδα των παιδιών υπερδιπλασιάστηκε σε σύγκριση με τις γυναίκες, υποδεικνύοντας τη θετική επίδραση της μικρότερης εβδομάδας εργασίας στην ισότητα των φύλων – αν και δεν υπήρξε καμία αλλαγή στο μερίδιο των γυναικών και των ανδρών στις δουλειές του σπιτιού.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι που βίωσαν μια τετραήμερη εβδομάδα εργασίας δεν ήθελαν να επιστρέψουν: στο τέλος του πιλοτικού προγράμματος, τους ρωτήθηκαν πόσα χρήματα θα έπρεπε να λάβουν από τον επόμενο εργοδότη τους για να επιστρέψουν σε μια πενθήμερη εβδομάδα εργασίας. Σχεδόν το ένα τρίτο δήλωσε ότι θα απαιτούσε αύξηση 26 έως 50 τοις εκατό και το 8 τοις εκατό είπε ότι θα ήθελε αύξηση 50 τοις εκατό.
Η καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι ο λόγος που η Michelle, ένα 49χρονο στέλεχος επιχειρήσεων, βρίσκεται στην τρέχουσα θέση της. Αφού δούλευε τρεις και μετά τέσσερις ημέρες την εβδομάδα, όταν επέστρεψε από την άδεια μητρότητας το 2015, παρατήρησε μια «σημαντική» διαφορά όταν επέστρεψε στην εργασία της πενθήμερης εβδομάδας σε άλλη εταιρεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Ξαφνικά ένιωσα ότι όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από τη δουλειά», λέει. Ήταν «κοντά στην εξάντληση» και όταν έληξε το συμβόλαιό της με την εταιρεία, ξεκαθάρισε στους πιθανούς εργοδότες ότι ήθελε να εργάζεται τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Στην τρέχουσα θέση της, έχει ρεπό τις Παρασκευές και αμείβεται με το 80 τοις εκατό από αυτά που θα κέρδιζε αν δούλευε πέντε ημέρες.
«Νιώθω ότι μπορώ να αναπνεύσω», είπε. «Νιώθω ότι δεν υστερώ συνεχώς στην οικογενειακή μου ζωή και νιώθω ενοχές και μου αρέσει να στριμώχνω όλες τις δουλειές και τα θελήματα και τα πάντα μέσα σε δύο μέρες».
Προσθέτει ότι η επιπλέον άδεια είναι ιδιαίτερα χρήσιμη κατά τη φροντίδα των παιδιών. Συν-φροντίζει τον 9χρονο γιο της, ο οποίος έχει αυτισμό. Στην προηγούμενη δουλειά της, όπου δούλευε τρεις ή τέσσερις ημέρες την εβδομάδα, ο επιπλέον χρόνος «σήμαινε ότι μπορούσα να τον πάρω από το σχολείο, θα μπορούσαμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί», λέει. «Κάνει τεράστια διαφορά για τους γονείς».
Ενώ το μοντέλο της τετραήμερης εβδομάδας εργασίας έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα, εξακολουθεί να μην αποτελεί συνήθη πρακτική σε όλο τον κόσμο και μεγάλο μέρος της έρευνας σχετικά με αυτήν την πολιτική είναι περιορισμένο σε μέγεθος. Οι περισσότερες από τις εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν μικρές – το 66% είχε 25 ή λιγότερους υπαλλήλους – και είχαν προδιάθεση να εξερευνήσουν την έννοια της ευέλικτης εργασίας. Το 90% των εργαζομένων που συμμετείχαν ήταν Καυκάσιοι και το 68% είχε τουλάχιστον πτυχίο.
Οι πολέμιοι της τετραήμερης εβδομάδας υποστηρίζουν ότι, ενώ η πολιτική μπορεί να ωφελήσει ορισμένους εργαζόμενους, ωφελεί ανέφικτο για πολλούςσυμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων σε βασικούς κλάδους όπως η παιδική μέριμνα και Φροντίδα υγείαςπου ήδη παλεύουν με τις εκτεταμένες ελλείψεις προσωπικού. Μερικοί εργαζόμενοι θα προτιμούσαν να εργάζονται περισσότερο και να κερδίζουν περισσότερα. Και ορισμένοι σκεπτικιστές πιστεύουν ότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων θα μειωνόταν τελικά εάν η τετραήμερη εβδομάδα εργασίας γινόταν μόνιμη.
Οι υποστηρικτές της πολιτικής τονίζουν ότι δεν υπάρχει μια ενιαία λύση και ότι τα οφέλη μιας μικρότερης εβδομάδας εργασίας μπορούν αντηχώ σε ολόκληρη την κοινωνία, μειώνοντας το κόστος υγειονομικής περίθαλψης και μείωση των εκπομπών από τις καθημερινές μετακινήσεις. Έχουν όλο και περισσότερες ιδέες mainstream. Υπάρχουν αρκετές προσπάθειες μεγάλης κλίμακας για τη μείωση των εβδομάδων εργασίας σε όλο τον κόσμο. Το 2021, ο βουλευτής Mark Takano (D-Calif.) εισήγαγε ένα νομοσχέδιο που θα μείωνε την τυπική εβδομαδιαία εργάσιμη εβδομάδα από 40 σε 32 ώρες και θα εισαγάγει τις υπερωρίες για εργασία πέρα από αυτό το όριο.
Υπάρχει προηγούμενο για αλλαγή μεγάλης κλίμακας σε μια τυπική εβδομάδα εργασίας: As Η Washington Post είχε σημειώσει προηγουμένωςΠριν από τη Μεγάλη Ύφεση, δεν ήταν ασυνήθιστο οι εργαζόμενοι στις Ηνωμένες Πολιτείες να εργάζονται έξι ημέρες την εβδομάδα. Η 40ωρη εβδομάδα εργασίας κωδικοποιήθηκε για πρώτη φορά στη νομοθεσία των ΗΠΑ το 1938. Το επιχείρημα που προβάλλεται από ομάδες όπως το 4 Day Week Global είναι ότι “αργήσαμε για ενημέρωση”.
Η Rachel Pannett συνέβαλε σε αυτήν την έκθεση.